Infrastruktura teletechniczna nowoczesnych budynków i zakładów przemysłowych jest fundamentem sprawnego działania systemów bezpieczeństwa, monitoringu, komunikacji oraz zarządzania budynkiem. Mimo tej istotnej roli, projektowanie i wykonanie tych instalacji wciąż bywa traktowane jako „formalność” – zwłaszcza na etapie tworzenia dokumentacji technicznej.

Niestety, błędy popełnione na etapie projektowania mogą prowadzić do poważnych problemów w trakcie realizacji, a w konsekwencji do dodatkowych kosztów, opóźnień i nieskutecznego działania systemów. Wciąż spotykamy się z sytuacją, gdzie projekty teletechniczne są tworzone w oderwaniu od rzeczywistych warunków budowy, bez uwzględnienia innych branż. Efektem są kolizje z instalacjami HVAC, konieczność przeróbek w trakcie realizacji i niepotrzebne komplikacje – mówi Maciej Szczodrowski, specjalista z działu projektowania Akson Elektro.

Jakie błędy popełniane są najczęściej i jak ich unikać? Przyjrzyjmy się najczęściej powtarzającym się problemom w projektowaniu instalacji teletechnicznych. Nasz ekspert podpowiada, jak skutecznie zabezpieczyć się przed kosztownymi poprawkami.

Błąd 1: Braki w dokumentacji projektowej

Jednym z najczęściej spotykanych problemów w projektowaniu infrastruktury teletechnicznej są braki w dokumentacji projektowej. Dotyczy to zarówno niekompletnych rysunków, jak i niedostatecznie opisanych wytycznych dotyczących montażu i integracji systemów.

Zdarza się, że projekty są przygotowywane bez pełnej analizy norm i wytycznych branżowych, co prowadzi do sytuacji, w której dokumentacja jest niejednoznaczna, nie zawiera kluczowych informacji o lokalizacji urządzeń czy sposobie prowadzenia okablowania. Często też brakuje precyzyjnych obliczeń dotyczących obciążenia systemów lub zgodności z obowiązującymi standardami.

Brak szczegółowych wytycznych w dokumentacji powoduje, że wykonawcy na budowie muszą podejmować decyzje na własną rękę. Tak naprawdę to projektant powinien rozwiązać większość tych kwestii na etapie projektowania, zamiast zostawiać je do wyjaśnienia już podczas realizacji – mówi Maciej Szczodrowski z działu projektowania Akson Elektro.

Jakie są konsekwencje?

• Problemy na etapie wykonawstwa – nieprecyzyjna dokumentacja powoduje, że instalatorzy muszą „na żywo” interpretować projekt lub wstrzymać pracę w oczekiwaniu na odpowiedź projektanta, co wydłuża czas pracy i zwiększa ryzyko błędów.
• Niezgodność z przepisami – brak jasno określonych norm i podstaw projektowych może prowadzić do sytuacji, w której instalacja nie spełnia wymogów technicznych i prawnych.
• Dodatkowe koszty i opóźnienia – poprawki na budowie są kosztowne i czasochłonne, a każdy błąd może powodować konieczność przenoszenia urządzeń lub ponownego układania instalacji.

Jak tego uniknąć?

• Szczegółowa dokumentacja na każdym etapie – projekt powinien zawierać nie tylko schematy instalacji, ale także dokładne wytyczne montażowe i zestawienia materiałów.
• Jasno określone normy i wytyczne – każdy projekt powinien zawierać odniesienia do konkretnych przepisów i norm technicznych, które zostały uwzględnione przy jego tworzeniu.
• Weryfikacja dokumentacji przed rozpoczęciem prac – warto przeprowadzić dokładny przegląd projektu przed przekazaniem go do realizacji, aby upewnić się, że nie zawiera on nieścisłości, które mogą wpłynąć na jakość wykonania.
• Stała współpraca projektanta z wykonawcami – dobrze zaplanowany projekt uwzględnia konsultacje z zespołem realizacyjnym, który na wczesnym etapie może wychwycić potencjalne nieścisłości i zasugerować rozwiązania, które ułatwią późniejszy montaż.

Z naszej strony wprowadziliśmy zasadę, że projekty teletechniczne muszą być maksymalnie dopracowane jeszcze przed ich przekazaniem do realizacji. Dążymy do tego, aby dokumentacja była na tyle kompletna, że wykonawca nie musi tracić czasu na doprecyzowanie szczegółów na budowie – dodaje Maciej Szczodrowski.

Przeczytaj również: Jak lepiej zrozumieć swój zakład? Monitoring zużycia energii dla przemysłu →

Błąd 2: Brak koordynacji międzybranżowej

Jednym z największych wyzwań w projektowaniu infrastruktury teletechnicznej jest koordynacja międzybranżowa. Instalacje teletechniczne są tylko jednym z wielu elementów – obok nich funkcjonują m.in. instalacje elektryczne, HVAC, czy sama konstrukcja budynku, którą również należy wziąć pod uwagę. Jeśli projektowanie odbywa się w oderwaniu od tych elementów, ryzyko kolizji i problemów na budowie wzrasta.

Bardzo często projekty są przygotowywane wyłącznie na rzutach w biurze projektowym, bez rzeczywistego uwzględnienia innych instalacji. To powoduje, że na etapie wykonawstwa pojawiają się kolizje – koryta kablowe przecinają się z kanałami wentylacyjnymi, a urządzenia są zaplanowane w miejscach, gdzie fizycznie nie mogą zostać zamontowane – wyjaśnia Maciej Szczodrowski.

Brak koordynacji dotyczy nie tylko rozkładu przestrzennego instalacji, ale także funkcjonalnej integracji systemów. Przykładem może być brak uwzględnienia lokalizacji klap przeciwpożarowych w dokumentacji systemu sygnalizacji pożarowej (SSP), co prowadzi do problemów przy wdrażaniu procedur bezpieczeństwa.

Jakie są konsekwencje?

• Kolizje instalacji na etapie realizacji – projektanci nie uwzględniają innych systemów, co prowadzi do sytuacji, w której instalacje muszą być przesuwane już w trakcie budowy.
• Opóźnienia i dodatkowe koszty – każda konieczna korekta na budowie wymaga czasu i nakładów finansowych.
• Błędy funkcjonalne – brak integracji między systemami może powodować, że instalacje nie będą działały zgodnie z założeniami.

Jak tego uniknąć?

• Wczesna analiza projektu pod kątem kolizji międzybranżowych – już na etapie projektowania należy uwzględnić układ wszystkich instalacji i skoordynować ich rozmieszczenie.
• Wykorzystanie modelowania 3D i BIM – nowoczesne narzędzia pozwalają na dokładne zweryfikowanie potencjalnych kolizji jeszcze przed rozpoczęciem prac.
• Ścisła współpraca między projektantami różnych branż – kluczowe jest prowadzenie spotkań koordynacyjnych i uzgadnianie szczegółów instalacji przed przekazaniem dokumentacji do wykonawstwa.
• Ustalenie jasnych standardów dokumentacji – projekt powinien zawierać szczegółowe informacje dotyczące integracji systemów i ich współdziałania.

W Akson Elektro kładziemy duży nacisk na koordynację projektową. Staramy się uzyskać dostęp do pełnej dokumentacji branżowej, zanim rozpoczniemy projektowanie systemów teletechnicznych. Dzięki temu możemy przewidzieć potencjalne kolizje i uniknąć problemów na etapie wykonawstwa.

Błąd 3: Niedokładne umiejscowienie urządzeń

Nieprecyzyjne rozmieszczenie urządzeń teletechnicznych to błąd, który może wydawać się drobny, ale w rzeczywistości ma ogromny wpływ na funkcjonalność całego systemu. Zbyt często projektanci umieszczają czujki, kamery, punkty dostępu czy urządzenia sterujące według teoretycznych wytycznych, bez uwzględnienia rzeczywistej architektury budynku i kolizji z innymi instalacjami.

Spotykamy się z sytuacjami, gdzie czujki pożarowe są rysowane w miejscach, gdzie ich skuteczność będzie ograniczona. Nie zawsze wynika to z niedbalstwa, ale z automatycznego trzymania się norm bez analizy rzeczywistych warunków – mówi Maciej Szczodrowski.

Podobne błędy dotyczą również kamer monitoringu, które mogą być umieszczone w miejscach o słabej widoczności, czy elementów systemów sterowania, które finalnie okazują się trudno dostępne dla użytkowników.

Jakie są konsekwencje?

• Nieprawidłowe działanie systemów – urządzenia umieszczone w złych lokalizacjach nie spełniają swojej roli. Przykładem mogą być kamery monitoringu z przesłoniętym polem widzenia lub czujki PPOŻ w miejscach, gdzie nie wykryją dymu na czas.
• Dodatkowe prace i poprawki na budowie – jeśli problem zostanie wykryty na etapie realizacji, konieczne będzie przeniesienie urządzeń, co generuje dodatkowe koszty.
• Brak zgodności z normami – w przypadku systemów bezpieczeństwa, takich jak SSP (system sygnalizacji pożarowej), złe rozmieszczenie elementów może skutkować niezgodnością z wymaganiami prawnymi, co może wpłynąć na odbiór budynku i konieczność wprowadzania zmian.

Jak tego uniknąć?

• Dokładna analiza obiektu przed finalizacją projektu – warto sprawdzić, czy miejsca wskazane w projekcie są faktycznie odpowiednie dla planowanych urządzeń.
• Korzystanie z modelowania 3D i BIM – dzięki wizualizacji przestrzennej można uniknąć sytuacji, w której urządzenia kolidują z innymi elementami konstrukcyjnymi lub instalacyjnymi.
• Współpraca z zespołem wykonawczym – projektanci powinni uwzględniać doświadczenie osób odpowiedzialnych za realizację, które na etapie wykonawstwa mogą wskazać potencjalne problemy i ich rozwiązania.
• Testowanie i symulacje – w przypadku systemów monitoringu, Wi-Fi czy SSP warto przeprowadzić testy rozmieszczenia urządzeń jeszcze przed ostatecznym montażem.

Zdarza się, że na budowie ktoś widzi problem i zgłasza go do projektanta, ale są też przypadki, gdzie urządzenia są montowane zgodnie z projektem bez refleksji nad ich rzeczywistą funkcjonalnością. W efekcie powstają rozwiązania, które formalnie spełniają wymagania, ale w praktyce nie działają optymalnie – dodaje Maciej Szczodrowski. – W Akson Elektro przykładamy dużą wagę do tego, by nasze projekty były możliwie jak najbardziej precyzyjne. Staramy się myśleć nie tylko o tym, jak coś wygląda na papierze, ale przede wszystkim o tym, jak będzie działało w rzeczywistości.

Przeczytaj również: Relokacja linii produkcyjnej – procedura i dobre praktyki →

Błąd 4: Niedocenianie dokumentacji powykonawczej

Dokumentacja powykonawcza często traktowana jest jako zbędna formalność, którą należy „odbębnić” na koniec realizacji projektu. W efekcie, zamiast szczegółowego opracowania odzwierciedlającego faktyczne wykonanie instalacji, powstaje zbiór dokumentów, które nie zawsze odpowiadają rzeczywistemu układowi systemów.

Dobrze przygotowana dokumentacja powykonawcza to nie tylko informacja o tym, co zostało wykonane – to podstawa do dalszego zarządzania budynkiem, serwisowania instalacji i ewentualnych modernizacji w przyszłości.

Jakie są konsekwencje?

• Problemy z eksploatacją i serwisem – jeśli dokumentacja powykonawcza nie odzwierciedla rzeczywistego stanu instalacji, każda naprawa lub modernizacja staje się bardziej czasochłonna i kosztowna.
• Brak zgodności z przepisami – w przypadku systemów bezpieczeństwa, takich jak PPOŻ, błędy w dokumentacji mogą prowadzić do problemów podczas kontroli i odbiorów technicznych.
• Trudności w rozbudowie obiektu – inwestor, który nie dysponuje rzetelną dokumentacją, nie ma pewności, gdzie dokładnie przebiegają instalacje, co komplikuje przyszłe prace budowlane.

Jak tego uniknąć?

• Dokładne nanoszenie zmian na dokumentację powykonawczą – każda modyfikacja dokonana na budowie powinna być odnotowana w dokumentacji, aby odzwierciedlała faktyczny stan instalacji.
• Standardy i procedury w zakresie dokumentacji – inwestorzy powinni wymagać, aby dokumentacja była tworzona według ujednoliconych standardów, ułatwiających późniejsze korzystanie z niej.
• Cyfrowe archiwizowanie dokumentacji – przechowywanie dokumentacji w formie elektronicznej (np. modele BIM) pozwala na łatwiejszy dostęp do informacji i szybsze wprowadzanie zmian.
• Regularne przeglądy i aktualizacje – dokumentacja powinna być aktualizowana, zwłaszcza jeśli w budynku dochodzi do modyfikacji lub rozbudowy systemów teletechnicznych.

Dokumentacja powykonawcza to nie tylko papier do zatwierdzenia na koniec inwestycji, ale strategiczne narzędzie do zarządzania budynkiem i jego infrastrukturą w przyszłości. Niedbałe podejście do jej tworzenia może skutkować problemami w eksploatacji, serwisie i rozbudowie obiektu.
Profesjonalna dokumentacja powykonawcza powinna odzwierciedlać rzeczywisty stan instalacji i być przygotowana tak, aby ułatwić przyszłe prace serwisowe i modernizacyjne. Jeśli chcesz mieć pewność, że Twoja infrastruktura teletechniczna została prawidłowo zaprojektowana i udokumentowana, skontaktuj się z nami – pomożemy Ci uniknąć kosztownych błędów.

Błąd 5: Zły dobór urządzeń

Dobór odpowiednich urządzeń i komponentów powinien uwzględniać specyfikę obiektu, przyszłe potrzeby inwestora oraz wymagania techniczne. Błędy w tym zakresie mogą bowiem skutkować problemami z integracją systemów, ograniczoną skalowalnością oraz niespełnieniem norm bezpieczeństwa.

Przykładowo, przy układaniu tras kablowych z pełnym wypełnieniem, brak uwzględnienia możliwości rozbudowy oznacza, że przyszłe modyfikacje i każda rozbudowa systemu będzie się wiązała z koniecznością przebudowy istniejącej instalacji. Podobnie problem z integracją systemów, wywołany niezgodnością technologii, protokołów komunikacyjnych czy braku kompatybilności będzie pociągał za sobą potrzebę dodatkowych modyfikacji lub ryzyko niższej efektywności w działaniu.

Jakie są konsekwencje?

• Brak możliwości skalowania systemu – zbyt “ciasno” zaprojektowane trasy kablowe czy niewystarczająca przepustowość urządzeń może ograniczyć możliwość rozbudowy infrastruktury w przyszłości.
• Problemy z integracją – jeśli urządzenia nie są kompatybilne z innymi systemami.
• Niezgodność z wymaganiami bezpieczeństwa – w obiektach przemysłowych występują strefy zagrożenia wybuchem, w których należy stosować urządzenia w wykonaniu iskrobezpiecznym. Niewłaściwie dobrany sprzęt może stanowić zagrożenie i prowadzić do problemów podczas kontroli.
• Nieodpowiednia odporność urządzeń i okablowania – urządzenia przeznaczone do montażu na zewnątrz powinny mieć podwyższoną odporność na wilgoć promieniowanie UV i zmienne warunki atmosferyczne, a okablowanie stosowane w drogach ewakuacyjnych musi spełniać normy obniżonej palności (klasy CPR). Wybór nieodpowiednich komponentów może prowadzić do ich szybszego zużycia i konieczności wymiany.
• Brak dopasowania do wymagań inwestora – instalacje powinny być projektowane z uwzględnieniem specyficznych potrzeb użytkownika końcowego. Niedopasowanie technologii może powodować problemy w eksploatacji i generować niepotrzebne koszty.

Jak tego uniknąć?

• Analiza długoterminowych potrzeb inwestora – już na etapie projektowania warto przewidzieć możliwość rozbudowy systemów i odpowiednio zaplanować infrastrukturę.
• Weryfikacja kompatybilności urządzeń – każdy element systemu powinien współpracować z pozostałymi instalacjami w obiekcie, a projektanci powinni uwzględniać specyfikę integracji.
• Dobór urządzeń zgodnych z warunkami środowiskowymi – należy stosować urządzenia o odpowiednich parametrach w zależności od miejsca montażu (np. sprzęt odporny na wilgoć na zewnątrz budynków).
• Przestrzeganie norm bezpieczeństwa – w obiektach przemysłowych i budynkach użyteczności publicznej należy stosować urządzenia i okablowanie zgodne z obowiązującymi przepisami dotyczącymi ochrony przeciwpożarowej i bezpieczeństwa pracy.
• Dokładna specyfikacja techniczna w dokumentacji projektowej – unikanie ogólnikowych zapisów i jednoznaczne określenie parametrów technicznych urządzeń pozwala uniknąć nieporozumień na etapie realizacji.

Pracuj z zaufanym partnerem

Projektowanie infrastruktury teletechnicznej to nie tylko schematy i dokumentacja – to proces, który wymaga uwzględnienia wielu czynników technicznych, organizacyjnych i prawnych. Błędy popełnione na etapie projektu mogą skutkować kosztownymi poprawkami na budowie, a w najgorszym przypadku – niesprawnym działaniem systemów.

Jeśli planujesz inwestycję i chcesz mieć pewność, że infrastruktura teletechniczna zostanie zaplanowana prawidłowo od A do Z, skontaktuj się z nami. Nasi eksperci pomogą Ci uniknąć kosztownych błędów i wdrożyć rozwiązania, które będą działały bez kompromisów.

W Akson Elektro możesz liczyć na rzetelne opracowanie dokumentacji z uwzględnieniem koordynacji międzybranżowej oraz z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi, jak modelowanie 3D i BIM, które pomagają zwizualizować układ instalacji i eliminować błędy przed rozpoczęciem prac. Nasz zespół jest ponadto multidyscyplinarny, co oznacza, że nasi monterzy współpracują bezpośrednio z projektantami. Regularne konsultacje i nadzory na budowie minimalizują ryzyko błędów oraz usprawniają proces realizacji. Na koniec przekazujemy precyzyjną, aktualną i zgodną z faktycznym stanem instalacji dokumentację powykonawczą, która ułatwi dalszą eksploatację i modernizację budynku.

Interesuje Cię kompleksowa obsługa? Napisz lub zadzwoń – porozmawiajmy →